کد مطلب:312282 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:226
شهادت حضرت عباس
چون به نزد او آمد و او را در خاك غلتیده یافت، گریه كرد [1] .
حسین در فراق او به شدت گریست [2] .
ابومخنف گفته است: امام او را بر پشت اسب خود به طرف خیمه برد و او را در خیمه نهاد و چندان بلند و شدید گریست كه همه ی حاضران به گریه در آمدند [3] .
كیفیت گزارش مورخان و عبارات آنان در هر حادثه گوناگون است، آنان بسته به شرایط ویژه ی هر واقعه و شدت تأثر و ناراحتی ابا عبدالله (ع) از تعابیر مناسب آن استفاده
[ صفحه 127]
كرده اند (مانند «ترقرقت عیناه»، «لم یملك دمعه»، «فاستعبر»،...). اما تنها در دو حادثه ی اجازه ی مبارزه خواستن و نیز شهادت عباس بن علی (ع) این گونه گزارش كرده اند: «بكی بكاء شدیدا». این خود گواه گویایی بر بزرگی اندوه حسین (ع) در شهادت برادر خویش است.
ناح علی اخیه نوح الثكلی
بل النبی فی الرفیق الاعلی
و انشقت السماء و امطرت دما
فما اجل رزئه و اعظما [4] .
حسین در فراق او به شدت گریست [2] .
ابومخنف گفته است: امام او را بر پشت اسب خود به طرف خیمه برد و او را در خیمه نهاد و چندان بلند و شدید گریست كه همه ی حاضران به گریه در آمدند [3] .
كیفیت گزارش مورخان و عبارات آنان در هر حادثه گوناگون است، آنان بسته به شرایط ویژه ی هر واقعه و شدت تأثر و ناراحتی ابا عبدالله (ع) از تعابیر مناسب آن استفاده
[ صفحه 127]
كرده اند (مانند «ترقرقت عیناه»، «لم یملك دمعه»، «فاستعبر»،...). اما تنها در دو حادثه ی اجازه ی مبارزه خواستن و نیز شهادت عباس بن علی (ع) این گونه گزارش كرده اند: «بكی بكاء شدیدا». این خود گواه گویایی بر بزرگی اندوه حسین (ع) در شهادت برادر خویش است.
ناح علی اخیه نوح الثكلی
بل النبی فی الرفیق الاعلی
و انشقت السماء و امطرت دما
فما اجل رزئه و اعظما [4] .
[1] همان، ج 45، ص 39: (... فبكي).
[2] اللهوف، ص 51 و نيز مقتل الحسين (ع)، ابومخنف، ص 270؛ معالي السبطين، ج 1، ص 440؛ المنتخب، الطريحي، ص 431؛ اسرار الشهاده، ص 337: (...فبكي الحسين (ع) لفقده بكاء شديدا).
[3] موسوعة كلمات الامام الحسين (ع)، ص 473: (...بكي بكاء شديدا حتي بكي جميع من كان حاضرا).
[4] الانوار القدسية، ص 128.